قدس آنلاین- هفته پیش یک فوتبالیست پرتغالی را به ایران دعوت کردند، تمام هزینه‌های هواپیما و خورد و خوراکش را تقبل کردند و صد هزار یورو برابر ۵۰۰ میلیون تومان بابت نیم ساعت حرف زدن و مصاحبه با او به او دستخوش دادند. برای نگهداری سگش در آن یک شبانه‌روز که در ایران بود ۱۰۰۰ یورو هزینه کردند.
او آمد در استودیوی تلویزیون جلوی مجری برنامه نود نشست. بوسیله مترجم سؤال و جواب هایی انجام شد و آقای فیگو پس از نیم ساعت تشریفشان را بردند.
خانم لیلا اوتادی شرحی در تارنمای خود نوشت: «در کشوری که این همه بحران اقتصادی دیده می‌شود، دچار این بی‌پولی مزمن است، این زلزله‌های پی درپی هموطنان ما را دچار بی‌خانمانی، مرگ و میر، دربه دری، سوز و سرمای زمستان و چادرنشینی کرده است؛ چگونه می‌توان به یک فوتبالیست پرتغالی صد هزار یورو معادل ۵۰۰ میلیون تومان به اضافه هزینه هواپیما و هتل و خوراک و احیاناً «ماءالشعیر تگرگی» به اضافه ۱۰۰۰ یورو حق نگهداری سگش بوسیله مربی مخصوص دو دستی تقدیم کرد که بیاید و نیم ساعت در یک برنامه ورزشی پرتماشاچی سخنرانی کند یا به پرسش‌ها پاسخ دهد؟»
پرسش منطقی و انسانی خانم اوتادی باعث شد، آقای مجری رگ غیرتش بالا بیاید و توضیح دهد: اولاً نیم ساعت نبوده و چهار ساعت روی آنتن بوده، ثانیاً در تمام تلویزیون‌های دنیا این جور مصاحبه‌های مهم و پرهزینه متداول است. ثالثاً این موضوع را چرا به زلزله ربط می‌دهید؟ رابعاً یک ریال از بودجه دولت و بودجه سازمان صدا و سیما خرج نشده و همه‌اش را یک شرکت خصوصی پرداخت کرده است.»
بنده فکر می‌کنم، این شرکت که خیلی ولخرجی می‌کند، باید یکی از اپراتورهای تلفن همراه باشد که روز روشن گران‌فروشی می‌کند و از بازار انحصاری و بی‌رقیب سوءاستفاده کرده، هزینه مخابرات را هر روز بالا می‌برد. ماه پیش پرداختی من بابت تلفن همراهم ۱۲۰۰۰ تومان بود این ماه به ۲۱ هزار تومان رسید. اصلاً رحم نمی‌کند.
متعاقباً لیلا اوتادی جواب داده، یک اتفاق خجسته حضور نه نیم ساعته حتی ۲۴ ساعته یک ستاره فوتبال تیم پرتغال در تلویزیون ملی ما نیست، اتفاق خجسته اول موقعی است که آقای گل ما یا لژیونرهای ما نه به تلویزیون پرتغال حتی به تلویزیون ممالک همسایه بروند و ۱۰۰ هزار یورو پول بگیرند و کلی عزت و احترام.
۲- اتفاق خجسته وقتی است که در این وضعیت به واقع خراب اقتصادی کشور ما که همه مردم و بانک‌ها و غیره به دلیل تحریم و قیمت دلار و نوسان بازار و غیره دچار بحرانند، یک شرکت که چند سالی بیشتر از فعالیتش نمی‌گذرد، چطور چنین هزینه‌ای می‌کند؟ اصلاً چرا این هزینه‌ها وقتی می‌شود در چرخه اقتصاد مملکت خودمان باشد، باید تبدیل به یورو شده، خارج شود؟
۳- الآن با حضور ایشان چه اتفاق خجسته‌ای رخ داده؟ اصلاً رخ داده یا توهمی بیش نیست؟»
«پی نوشت، مبلغ دقیقاً ۱۰۰ هزار یورو به اضافه تقبل هزینه سفر بسیار لاکچری ایشون همراه با سگشون بوده که برای نگهداری سگشون در ساعات برنامه بیش از ۱۰۰۰ یورو پرداخت می‌شده است.
خانم اوتادی در پایان پیامش نوشته «من نه علاقه‌ای به دیدن و تعقیب چنین برنامه‌هایی دارم و در کمال احترام جذابیتی هم برایم ندارد، برای من مایه بسی شگفتی بود، تلویزیون که این روزها گرفتار کمبود و حتی فقدان بودجه است، چطور ۱۰۰ هزار یورو برابر ۵۰۰ میلیون تومان برای مصاحبه با یک فوتبالیست پرتغالی تخصیص می‌دهد که سگش را هم به ایران بیاورد و ۱۰۰۰ یورو خرج آن جانور ژن مخصوص شود. مجری برنامه اصرار دارد، بگوید، دیناری از این صد هزار یورو یعنی ۵۰۰ میلیون تومان از صندوق دولت یا صدا و سیما خارج نشده است. امیدواریم اینطور باشد، اما این بخش خصوصی مگر طی چند سال که در حال بهره‌برداری از یک سامانه قبلاً دولتی ایران است، چقدر سود نصیبش شده که ۵۰۰ میلیون تومان یا ۱۰۰ هزار یورو تقدیم یک جوان فوتبالیست پرتغالی می‌کند؟»
باز دیدم پیامی برایم آمده که به دو محقق ایرانی و ترکی که ابداعات و اکتشافات مفیدی هم کرده‌اند، جرینگی هر کدام ۵۰۰ هزار دلار تقدیم شده است. این دو محقق واقعاً مستحق دریافت یک میلیون دلار جایزه بودند. نکند، می‌خواهید با جایزه نوبل رقابت کنید؟
متن پیامک
«امروز طی مراسم باشکوه در تالار وحدت و با حضور دانشمندان و شخصیت‌های برجسته جهان اسلام، با حمایت همراه اول حامی ویژه جایزه مصطفی(ص) (نشان عالی علم و فناری جهان اسلام) دو برگزیده دومین دوره از جایزه مصطفی(ص) جایزه ۵۰۰ هزار دلاری خود را دریافت کردند» خوب این مراسم انجام شد و یک ایرانی و یک ترکی جایزه گرفتند.
جایزه گذاردن به نام رسول اکرم معظم(ص) کار خوب و شایسته‌ای است، اما این دانشمندان، شخصیت‌های برجسته جهان اسلام کی‌ها بودند، کی آمدند؟ این دو نفر که به هر کدام جایزه ۵۰۰ هزار دلاری دادید، اسم نداشتند؟ مشخصات نداشتند؟ کی آنان را برگزید؟ آخر ۵۰۰ هزار دلار چرا؟ این اپراتور تلفن همراه چقدر دخل می‌برد که یک میلیون دلار به دو دانشمند که اسمشان را ننوشته، جایزه داده است.
اساساً این شرکت چه کاره است که جایزه اسلامی بدهد؟ هیئت انتخاب کننده کی بوده؟ در روزنامه‌های روز یکشنبه که هیچ خبری در این مورد درج نشده بود! در کشوری که ۳/۱ درصد مدارس آن بنا به گفته وزیر آموزش و پرورش کهنه و کلنگی و در معرض تخریب هستند، این شرکت چه حقی دارد که دو (۵۰۰ هزار دلار) به دو نفر که نام و نشانشان معلوم نیست، جایزه بدهد؟ در مملکتی که زلزله، شهرهای پرجمعیتی در غرب و روستاهای قدیمی با معماری عصر میوسن و کرتاسه را ویران کرده، این دو دانشمند بزرگ اگر احساسات عاطفی ناچیز داشتند، این پول حلال را به زلزله زدگان و ساخت بیمارستان و مدرسه و ترمیم خرابی‌ها اهدا می‌کردند.
چطور دلتان می‌آید در این کشوری که فقر و محرومیت بیداد می‌کند به قول خودتان یک میلیون دلار جایزه بدهید؟ دانشمندانی که این دو جایزه را گرفته‌اند، چه اختراع و اکتشافی کرده‌اند؟ فرض می‌کنیم، اختراعی عالی و اکتشافی بی‌نظیر، اما ۵۰۰ هزار دلار چرا؟
نام مقدسین را روی کارهای تبلیغاتی خودشان می‌گذارند که سوءاستفاده بکنند. شما اسامی این شرکت‌های تعاونی اعتباری را که پول مردم را بالا کشیده‌اند، مرور کنید؛ اغلب نام‌های مقدس برگزیده‌اند و دیدید که موفق شدند، میلیاردها تومان هستی و نیستی مردم شریف و محترم و بی‌آزار را بالا بکشند و در خیابان‌ها سرگردانشان کنند.
من در عجبم این اپراتور مخابراتی مالیات ندارد؟ حق و حقوق و مزایای کارمندان و کارکنان ندارد؟ سود آخر سال و سهام به مدیران و اعضای هیئت مدیره نمی‌دهد؟ واقعاً اگر یک میلیون دلار به دو نفر جایزه داده، آن دو نفر کیستند؟ چه تحقیقات تازه‌ای کرده‌اند؟
این شرکت نام این دو دانشمند را اعلام کند و اعلام کند که چه آثاری تولید کرده‌اند؟ نمی‌شد، این یک میلیون دلار را بین ۱۰ مورخ و محقق و اندیشمند اسلامی تقسیم می‌کردند؟ نمی‌شد، این یک میلیون دلار را وقف تحصیلات ۱۰۰ دانشجوی زبده در صنعت و معدن می‌کردند که برای کارهای ساده از خارج محقق و استادکار دعوت نکنیم؟ نمی‌شد، آن یک میلیون دلار را در اختیار دانشگاه‌های کشور یا بیمارستان‌ها یا مدارس کپری می‌گذاشتند؟
آخر این شرکت چقدر سود می‌برد و می‌خورد که یک میلیون دلار جایزه می‌دهد؟ دولت در این میان چه کاره است؟ چرا این جایزه از طریق وزارت علوم و فناوری یا وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی داده نمی‌شود؟ آخر مخابرات چه ارتباطی به این گونه امور دارد؟
چرا آن یک میلیون دلار را به ۱۰ بخش تقسیم نکردند و به ۱۰ دانشمند ایرانی و اسلامی تقدیم نکردند؟ اصل جایزه است، دانشمند کاسب و حسابی بازاری نیست که چانه بزند.
نظر شما